درحوالی ساعت ۲۱شب گذشته وقتی قصد عبور از خیابان هلال احمر نبش خیابان شهید رجائی جنوب در جنوب شهررا داشتم متوجه شدم که زنی محجبه در گوشه خیابان بسط نشینی کرده است.کمی جلو رفتم تا ببینم از این باندهای تبهکار گداپرور هستند که ظاهری آبرومند از خود جلوه سازی می کنند یا اینکه واقعا زن آبرومندی است که دردی دارد که ما از آن بی خبریم.

کمی جلوتر رفتم وعلت بسط نشینی گوشه پیاده رو را از او جویا شدم  که در پاسخ گفت به دنبال کمک از شهروندان ،هرشب از غروب تا ساعت پایانی شب دراینجا بسط نشینی می کند ؛به امید آن لحظه که خودروهای عبوری ویا مردم فریادرس این زن مظلوم ومحتاج شوندوبه او کمک نقدی وغیرنقدی بکنند تا به این سبب بخشی از معاش روزمره اش را تامین کند.

به او قول دادم تا مشکلش را پیگیری کنم وکمی اطلاعات بیشتر از او خواستم واو کمی از دردهای پنهانش برایم گفت.

او می گفت سرپرست خوانواده بوده وشوهرش نیز فوت کرده وصاحب فرزند خردسال پسر می باشد که معاش او را نیز تامین می کند وسرپناهی استیجاری دارد وماهی ۲میلیون کرایه می دهد واین روند او را خسته کرده است.

لذا تصمیم گرفتم ضمن رسانه ای کردن موضوع با هدف جمع آوری کمک برای این شهروند درمانده، فرماندارمحترم تهران ورییس کمیته امداد ونیز صداوسیما را درجریان این امر قراردهم.

جالبتر اینکه متاسفانه رحم وعاطفه ظاهرا در مملکتمان رخت بر بسته است .زیرا که در همین مسیری که این زن بسط نشینی می کند ،هم مرکز پلیس راهور وهم کارخانه گندم وهم آتش نشانی وجودداردونیز بطور لحظه به لحظه خودروهای عبوری پلیس از این محل عبور می کنند واز نزدیک شاهد اوضاع واحوال ناخوش این زن ناتوان سرپرست خانواده وآبرومند هستند.اما باید از این جماعت پرسیدکه چرا وجدانتان در  مواجهه با این ناهنجاری اجتماعی ودرد یک مسلمان نیازمند به کمک تحریک نمی شود وچرا براحتی می بینید ناموس یک هموطن ایرانی  درمانده در خیابان است غیرت ایرانیتان تحریک نمی شود .

انصافا هم خود من شاهد بودم که مردم به این زن نیازمند مرتبا کمک می کنند وهم خود او به بنده می گفت که خوشبختانه مردم نسبت به سرنوشت این زن بی توجه نبوده اند وواقعا به مردم عزیزمان باید بگوییم دست مریضاد.

وبر مسئولین باید بگوییم وای بر شما که دنیا وآخرت خودتان را سوزاندید  که هرروز از کنار این زن محتاج وآبرومند می گذرید وذره ای وجدانتان تحریک نمی شودوبه ناموس ایرانی بی توجهید.