واقعه ۱۷ شهریور دولت شریف امامی را دچار بحران کرد؛ به‌ طوری که زبیگنیف برژینسکی، مشاور امنیت ملی آمریکا، درباره این رویداد گفت: «رویداد میدان ژاله چنان خونین و مرگبار بود که کشمکش‌های گذشته میان دولت و مخالفان را از یاد برد. این رویداد پایان شورش‌های پراکنده و مقطعی و آغاز یک انقلاب واقعی بود.»

واقعه ۱۷ شهریور دولت شریف امامی را دچار بحران کرد؛ به‌ طوری که زبیگنیف برژینسکی، مشاور امنیت ملی آمریکا، درباره این رویداد گفت: «رویداد میدان ژاله چنان خونین و مرگبار بود که کشمکش‌های گذشته میان دولت و مخالفان را از یاد برد. این رویداد پایان شورش‌های پراکنده و مقطعی و آغاز یک انقلاب واقعی بود.»

روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «قیام ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از جمله وقایع مهم و تعیین‌کننده در تاریخ معاصر محسوب می‌شود. در این واقعه که به «جمعه سیاه» معروف شده است، نیروهای نظامی ارتش شاهنشاهی تظاهرات‌کنندگان در محلات مرکزی و جنوب تهران و همچنین میدان ژاله را به گلوله بستند. روز بعد فرمانداری نظامی تهران آمار ۸۷ کشته و ۲۵۰ مجروح را تایید کرد اما مخالفان حکومت معتقد بودند که در این روز بیش از ۴ هزار نفر کشته شده‌اند.

چند روز پس از واقعه آتش‌سوزی سینما رکس آبادان در ۲۸ مرداد ۱۳۵۷، دولت جمشید آموزگار که با شعار فضای باز سیاسی روی کار آمده‌ بود، مجبور به استعفا شد و در روز ۴ شهریور محمدرضا پهلوی از جعفر شریف‌امامی که روحانی‌زاده و رئیس مجلس سنا و به برخی مخالفت‌ها با دولت هویدا مشهور بود، دستور داد تا دولتی با شعار آشتی ملی تشکیل دهد.

واقعه ۱۷ شهریور دولت شریف امامی را دچار بحران کرد؛ به‌ طوری که زبیگنیف برژینسکی، مشاور امنیت ملی آمریکا، درباره این رویداد گفت: «رویداد میدان ژاله چنان خونین و مرگبار بود که کشمکش‌های گذشته میان دولت و مخالفان را از یاد برد. این رویداد پایان شورش‌های پراکنده و مقطعی و آغاز یک انقلاب واقعی بود.»

یک روز پس از کشتار ۱۷ شهریور صدها نفر از کارگران پالایشگاه نفت تهران اعتصاب کردند. در این اعتصاب کارگران خواستار افزایش حقوق و بهبود شرایط خود و نیز پایان دادن به حکومت نظامی به‌عنوان یک خواست سیاسی مشخص شدند.»

انتهای پیام