امروز پنجم دی ماه هفدهمین سالروز زلزله بم است(۵ دی ۱۳۸۲). روزی که زمین لرزید و قلب زمان از حرکت ایستاد.زمین‌لرزه بم، زمین‌لرزه‌ای بود با بزرگی ۶٫۶ ریشتر که در ساعت ۵:۲۶ بامداد روز جمعه ۵ دی ۱۳۸۲ به مدت ۱۲ ثانیه شهر بم و مناطق اطراف آن در شرق استان کرمان را لرزاند. زمین‌لرزه بم با حدود ۵۰ هزار کشته اولین زمین‌لرزه پرتلفات تاریخ ایران را رقم زد.

قبل از این حادثه شهر بم ۹۹٬۰۰۰ جمعیت داشت که در جریان زمین‌لرزه فقط یک سوم از آنان زنده ماندند ولی طبق آمار رسمی این زمین‌لرزه ۲۶٬۲۷۱ کشته، ۳۰ هزار مجروح و بیش از ده هزار نفر بی‌خانمان به جای گذاشت. این درحالی است که تعداد واقعی قربانیان به مراتب بیش از میزان اعلام شده بود.^[۳] یازدهم دی‌ماه همان سال، اسماعیلی، رئیس شورای شهر بم گفته بود با توجه به اینکه در برخی مناطق بم ۱۰۰ درصد منازل بر اثر زلزله تخریب شده‌اند، تعداد تلفات بیش از ۵۰ هزار نفر است. به گفته وی در روزهای اول هر کس به فکر تدفین عزیزان خود بود و بوسیله لودر گودال‌هایی ایجاد می‌شد و اجساد به‌طور دسته جمعی به خاک سپرده می‌شدند و کسی در آمارگیری دخالت نداشته‌است. در حالی‌که شش روز از این زلزله می‌گذشت، رئیس شورای شهر بم در پاسخ به این سؤال که چند درصد از شهر خاکبرداری شده‌است، گفته بود هر کسی آشنایی داشته، محل دفن آشناهای خود را نشان داده‌است، ولی آنهایی که کسی را نداشته‌اند و از شهرهای دیگر برای مشخص شدن وضعیت آنان به بم نیامده‌اند، هنوز زیر آوارها هستند.

همچنین در این حادثه تلخ، ایرج بسطامی خوانندهٔ ایرانی درگذشت.

علت تلفات بالا

وقایع پیش از رخداد زمین لرزه

اولین پیش‌لرزه‌های این زلزله بزرگ از خرداد ماه ۸۲ آغاز گردید. سپس در مرداد ماه دو زمین‌لرزه نسبتاً شدید با بزرگای ۵ ریشتر در منطقه روی داد. همچنین، از مدت‌ها قبل بوی نامطبوعی به مشام و صداهایی از چاه‌های منطقه به گوش می‌رسید؛ آب چاه‌ها و قنات‌ها گرم‌تر شده بود؛ برخی از چاه‌ها پرآب‌تر و برخی کم‌آب‌تر شده بود و همه این‌ها نشانه‌هایی بر فعالیت‌های غیرعادی زمین بود.

افزون بر علت‌های ذکر شده، ساختمان‌های شهر بم از استحکام کافی برخوردار نبودند و این خود سبب شد که بسیاری از کارشناسان دلیل افزایش تلفات این زمین‌لرزه را عامل انسانی بدانند.

یاد و خاطره درگذشتگان این زلزله گرامی باد