حکیم فردوسی چنان که به تفصیل فصیل در کتاب فردوسی و شاهنامه ثابت کرده ایم،  شیعه دوازده امامی است. با این همه جالب است که می بینیم، سنتی عام که امروز بیشتر نزد اهل سنت و از جمله ترکمن ها باقی است، در زمان او بین شیعیان هم مرسوم بوده است و آن مراسم ویژه قربانی و ولیمه ای است که مسلمانان با رسیدن به سن شصت و سه سالگی ( سن پیامبر) صلوات الله علیهم در عشره میشومه برگزار می کنند. فردوسی در این باب در بخش پادشاهی شاپور دوم با تصریح به هویت هاشمی پیامبر گفته است:

چو آدینه هرمزد بهمن بود

برین کاخ فرخ نشیمن بود

می لعل پیش آورم هاشمی

ز‌ خمی که هرگز نگیرد کمی

چو شصت و سه سالم شد و گوش کر

ز گیتی چرا جویم آیین و فر؟

شاعر کلاسیک دیگر یعنی ابو طاهر مصعبی هم با تصریح به شصت و سه سالگی پیامبر گفته است:

صد و اند ساله یکی مرد غرچه

چرا شصت و سه زیست آن مرد تازی؟

فردوسی در جای دیگری نیز در شاهنامه به شصت و سه سالگی اش اشاره دارد:

می لعل پیش آور ای روزبه

که شد سال گوینده برشصت و سه